REKLAMA

Książka Dieta seniora, zasady zdrowego żywienia seniorów, wpływ diety na zdrowie i samopoczucie
Logo strony

Oczyszczanie ran i zmiana opatrunków – co powinien wiedzieć opiekun osoby starszej?

Monika Aleksy-Polipowska
20.05.2025
Aktualny

Rana
Opiekujesz się seniorem z ranami przewlekłymi lub odleżynami? Skuteczne oczyszczanie ran to podstawa w leczeniu i zapobieganiu infekcjom. Poznaj metody i preparaty, które wspierają gojenie i ułatwiają codzienną pielęgnację rany u osoby starszej.
arrow
Korzyści
  • Oczyszczanie ran to kluczowy etap leczenia. Opiekunowie powinni znać różne metody oczyszczania (autolityczne, mechaniczne, enzymatyczne, sonifikacja) i umieć dobrać je do rodzaju rany.
  • Bezpieczne stosowanie antyseptyków. Nowoczesne środki antyseptyczne (np. oktenidyna, poliheksanid) są skuteczne i bezpieczne, ale wymagają odpowiedniego stosowania i łączenia – niektórych preparatów nie wolno używać razem.
  • Znaczenie przygotowania łożyska rany (WBP). Stworzenie odpowiednich warunków do gojenia, redukcja biofilmu i dobór właściwego opatrunku to fundament skutecznej opieki nad raną przewlekłą.

Oczyszczanie rany (debridement)

Usunięcie martwej (nekrotycznej) lub witalnej tkanki z rany lub z jej otoczenia. Oczyszczanie rany pozwala również na usunięcie wysięku i kolonii bakteryjnych w postaci biofilmu, z łożyska rany oraz pomaga w tworzeniu środowiska stymulującego proces gojenia.

Metody oczyszczania rany obejmują:

➢oczyszczanie autolityczne (wspierające naturalne procesy autooczyszczania rany),

➢chirurgiczne ostre oczyszczanie rany,

➢ zachowawcze ostre oczyszczanie rany,

➢enzymatyczne oczyszczanie rany,

➢mechaniczne oczyszczanie rany (np. za pomocą padów o różnej porowatości),

➢ biologiczne oczyszczanie rany (np. terapia larwami).

Nowoczesne technologie oczyszczania ran

Oczyszczanie rany przy użyciu ultradźwięków o niskiej częstotliwości - sonifikacja (Ayello i in, 2016; European Pressure Ulcer Advisory Panel, National Pressure Injury Advisory Panel, Pan Pacific Pressure Injury Alliance (EPUAP/NPIAP/PPPIA), 2019). Ponadto nowoczesne technologie oczyszczania rany mogą wykorzystywać oksydanty.

Oksydacyjne oczyszczanie rany

W zależności od stężenia oksydanty mogą powodować degradację, zmiękczanie lub usuwanie suchej lub wilgotnej tkanki martwiczej. Oksydacyjne oczyszczanie rany różni się od oczyszczania autolitycznego, które polega na rozpuszczeniu w wyniku nawodnienia lub rozpuszczeniu z wykorzystaniem proteaz autologicznych.

Przygotowanie łożyska rany (Wound Bed Preparation,WBP)

Terapia ran przewlekłych powinna być prowadzona zgodnie z WBP. Cel WBP:

➢stworzenie wilgotnego środowiska, które optymalizuje warunki oczyszczania i gojenia rany poprzez tworzenie dobrze unaczynionego, stabilnego łożyska rany, zmniejszenia obciążenia bakteryjnego, ograniczenia produkcji wysięku i przyśpieszenia tworzenia ziarniny (Wounds UK, 2021; Barrigah-Benissan i in.,2022).

➢Postępowanie WBP stanowi ramy oceny, diagnozy i leczenia ran i może być wdrażane w połączeniu z higieną rany (Sibbald i in., 2011, Murphy i in., 2021; Shamsian, 2021).

Ewoluująca koncepcja przygotowania łożyska rany WBP została zapoczątkowana przez Schultza i in. (2003), jednak Atkin i in. (2019) rozwinęli strategię określaną akronimem TIME, która później została poszerzona o dodatkowe czynniki, tworząc akronim TIMERS.CEL

Z czym walczymy?

1. Zakażeniem /miejscowym/,

2. Biofilmem w ranie,

3. Brakiem wiedzy i standardów postępowania.

Dlatego tak ważne jest profesjonalne przeprowadzenie techniki higieny rany i zabiegu zmiany opatrunku. Konieczne jest proaktywne podejście, które zapewni skuteczne i zrównoważone leczenie ran objętych zakażeniem w codziennej zespołowej praktyce.

Rozwiązaniem jest:

  • mycie rany i otaczajaćej skóry,

  • oczyszczenie rany,

  • pielęgnacja brzegów rany,

  • dobór opatrunku.

Preparaty o działaniu antyseptycznym

Preparat o działaniu antyseptycznym jest stosowanym miejscowo środkiem przeciwdrobnoustrojowym o szerokim spektrum, który hamuje rozmnażanie mikroorganizmów lub je zabija. W zależności od stężenia preparat o działaniu antyseptycznym może wpływać toksycznie na komórki ludzkie, jednak nowoczesne antyseptyki mają wysoką biozgodność ze skórą.

Indeks biozgodności może być przydatnym narzędziem do oceny preparatów o działaniu antyseptycznym w praktyce klinicznej. Preparaty o działaniu antyseptycznym nazywane są środkami konserwującymi, w szczególności w krajach, w których uznawane są prawnie za wyroby medyczne. Wytworzenie się oporności na miejscowo stosowane preparaty o działaniu

antyseptycznym jest rzadkim zjawiskiem (Haesler i in., 2022).

Uwaga
Uwaga

Środek dezynfekujący

Środki bójcze wobec drobnoustrojów zalecane przez producenta do stosowania na obiektach nieożywionych, na powierzchniach.

Właściwości idealnego antyseptyku

Wykazuje miejscowe działania przeciwdrobnoustrojowe przeciwko szerokiemu spektrum mikroorganizmów, w tym przeciw bakteriom Gram+, Gram-, grzybom i wirusom. Właściwości:

▪ Wykazuje zdolność penetracji przez biofilm;

▪ Nie generuje oporności, ani krzyżowej oporności;

▪ Nietraumatyczny;

▪ Nie jest alergiczny, toksyczny, mutagenny, nie powoduje bólu.

Poza przyspieszaniem gojenia rany i zmniejszaniem kolonizacji flory bakteryjnej idealny preparaty o działaniu antyseptycznym powinien cechować się dobrą tolerancją tkankową. Niszczenie szerokiego spektrum chorobotwórczych mikroorganizmów jest możliwe wyłącznie w przypadku nieswoistego lub wielokierunkowego przeciwdrobnoustrojowego działania antyseptyków (Malanovic i in., 2022).

Postacie antyseptyków:

• roztwory w postaci płynu,

• żeli,

• past,

• impregnowane opatrunki.

Uwaga
Uwaga

Substancje antyseptyczne niezalecane do leczenia ran:

• rivanol

• chlorheksydyna

• roztwór wody utlenionej

• nadmanganian potasu

• kwas borny

Źródło: Leczenie Ran 2012,9: Leczenie Ran 2020,17

ZASADY DOTYCZĄCE TECHNIK OCZYSZCZANIA RAN:

Nie łączymy jodopowidonu z oktenidyną

Nie łączymy jodopowidonu z opatrunkami zawierającymi srebro oraz środkami antyseptycznym i z zawartością srebra.

Ze srebrem możemy łączyć: poliheksanid, oktenidynę, podchloryny.

„W Konsensusie prof. Kramera czytamy: jednoznacznie, że w przypadku oktenidyny i poliheksanidyny należy zachowywać dokładnie takie same środki ostrożności oraz zapewnić odpływ z rany (drenaż, odsysacz).

Do ran głębokich - także tych pozbawionych drenażu - możemy stosować preparaty w formie płynu lub żelu zawierające: poliheksanid, octenidyne, jodopowidon, podchloryny.

W przypadku ran zainfekowanych lub skolonizowanych przez szczepy wielolekooporne – staramy się wybierać leki, czyli octenisept lub preparaty jodopowidonu pamiętając o konieczności stosowania ich zgodnie Z ChPL.

Preparaty poliheksanidu z surfaktantem lub oktenidyny z surfaktantem są skuteczniejsze względem biofilmu oraz w przypadku ran z dużym wysiękiem niż preparaty podchlorynowe.

Oktenidyna i poliheksanid - zgodnie z Konsensusem Kamera - wymagają identycznych środków ostrożności ora z zapewnienia drenażu lub osuszenia gazikiem.

Autor

Monika Aleksy-Polipowska

Specjalista pielęgniarstwa opieki paliatywnej oraz długoterminowej

Słowa Kluczowe

Słowa kluczowe

Loading...
Loading...
Logo strony

Kontakt

Wiedza i Praktyka Sp. z o.o.

ul. Łotewska 9a

03-918 Warszawa

Obserwuj nas
Copyright 2025 © Wszelkie prawa zastrzeżone